Δημοσιεύτηκαν τρία Π.Δ. για την ίδρυση Π.Ο.Α.Υ. στις περιοχές Κεφαλονιάς, Οξειάς Εχινάδων και Χαλκιδικής σ’ εφαρμογή του Ε.Π.Χ.Σ.Α.Α. των Υδατοκαλλιεργειών.
Μετά μακρά περίοδο συζητήσεων, διαβουλεύσεων και υπερβολικών καθυστερήσεων με την έκδοση των Π.Δ. αυτών θα επιχειρηθεί μία ψύχραιμη αποτίμηση του περιεχομένου με παράλληλο σχολιασμό και προτάσεις ώστε να είναι υλοποιήσιμα και ρεαλιστικά.
- Στο άρθρο 2 πέραν της προσδιοριζόμενης μέγιστης συνολικής έκτασης και των γεωγραφικών συντεταγμένων κάθε ζώνης Π.Ο.Α.Υ. αναγράφεται και η μέγιστη συνολική μισθωμένη έκταση εντός αυτών. Με δεδομένο ότι οι μέθοδοι και προδιαγραφές καλλιέργειας / εκτροφής υδρόβιων οργανισμών εξελίσσονται ή μπορεί να διαφέρουν από τις σήμερα εφαρμοζόμενες, η περιοριστική αναγραφή της συνολικής μισθωμένης έκτασης (προφανώς μέσω του ν. 4282/2014 και άλλων νόμων) είναι πρόδηλο ότι θα αποτελέσει ανασχετικό παράγοντα στην εξέλιξη του κλάδου, ενώ καμμία χρησιμότητα δεν έχει και προτείνεται να αφαιρεθεί.
- Στο άρθρο 3 αναγράφεται ο φορέας ίδρυσης και διαχείρισης της Π.Ο.Α.Υ., αλλά και ότι θα ανατεθεί η διαχείριση της Π.Ο.Α.Υ. με απόφαση του Συντονιστή (σ.σ. ΟΧΙ γεν. γραμματέα) της Αποκεντρωμένης Διοίκησης.
Για το πρώτο θεωρώ ότι δεν υπάρχει εξουσιοδοτική διάταξη νόμου, ενώ για το δεύτερο υπάρχει ρητή από το ν. 4282/2014. Παράλληλα, εύλογα προκύπτει και το ερώτημα ότι αφού με το Π.Δ. ορίζεται ο Φ.Δ., προς τί να εκδοθεί η απόφαση μετέπειτα του Συντονιστή Αποκεντρωμένης Διοίκησης;
Άρα αν θεωρηθεί αναγκαίος ο ορισμός Φ.Δ. στο Π.Δ. πρέπει να γίνει τροποποίηση του σχετικού άρθρου του ν. 4282/2014.
- Στο άρθρο 4 γίνεται
(α) προσδιορισμός των εκτρεφόμενων οργανισμών στην Π.Ο.Α.Υ.
Δυστυχώς αναγράφεται περιοριστικά ότι είναι Θαλάσσιοι Μεσογειακοί Ιχθύες ή / και όστρακα (κάποιος βιολόγος ας το διορθώσει στο ορθό οστρακοειδή).
Η αναγραφή «ή οποιοδήποτε άλλο είδος με ισοδύναμο περιβαλλοντικό αποτύπωμα σε πλωτούς ιχθυοκλωβούς», αφενός αποκλείει κάθε άλλη μέθοδο καλλιέργειας / εκτροφής πέραν των ιχθυοκλωβών (ή / και οστρακοειδών με άλλη μέθοδο πέραν των long lines), όπως καλλιέργειες στον πυθμένα ή σε πανέρια (trays) ή πολυκαλλιέργειες, καθώς και κάθε άλλο υδρόβιο οργανισμό, π.χ. ολοθούρια, αχινοί, χταπόδια, φύκη.
Τέλος δεν υπάρχει καμμία πρόβλεψη για την ίδρυση δοκιμαστικών / πιλοτικών μονάδων καλλιέργειας / εκτροφής.
Προτείνεται η αναδιατύπωσή του ως εξής:
«Οι εκτρεφόμενοι οργανισμοί θα είναι κύρια Θαλάσσιοι Μεσογειακοί Ιχθείς, όπως κάθε φορά ορίζονται.
Είναι δυνατή η καλλιέργεια / εκτροφή και άλλων ενδημικών ειδών υδρόβιων οργανισμών με ισοδύναμο περιβαλλοντικό αποτύπωμα. Στους προς καλλιέργεια / εκτροφή οργανισμούς περιλαμβάνονται και τα είδη που αναφέρονται στο Παράρτημα IV του Καν. (ΕΚ) 506/2008, όπως ισχύει για την τροποποίηση του παρ. IV του Καν.(ΕΕ) 708/2007 του Συμβουλίου».
«Είναι δυνατή η ίδρυση μονάδων δοκιμαστικής καλλιέργειας υδρόβιων οργανισμών, σύμφωνα με την κάθε φορά ισχύουσα νομοθεσία».
(β) πρόβλεψη φωτοσήμανσης των εξωτερικών (;) πλευρικών ορίων των ζωνών της Π.Ο.Α.Υ..
Ποιά σκοπιμότητα εξυπηρετεί μια τέτοια πρόβλεψη, αφού ο ορισμός μιας θαλάσσιας έκτασης ως ζώνης Π.Ο.Α.Υ. δεν συνεπάγεται απαγόρευση και άλλων δραστηριοτήτων ή χρήσεων εντός αυτής. Παράλληλα συνεπάγεται σημαντικό κόστος για το Φ.Δ., ενώ μπορεί να εντείνει άνευ λόγου αντιδράσεις τοπικών φορέων; Αυτό που είναι αναγκαίο (και προβλέπεται από τη νομοθεσία) είναι η (φωτο)σήμανση των μονάδων υδατοκαλλιέργειας για την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας.
- Στο άρθρο 5 η αναφορά στις χερσαίες συνοδές και υποστηρικτικές εγκαταστάσεις και συγκεκριμένα ότι αποτελούν μέρος της Π.Ο.Α.Υ. είναι υπέρβαση του Ε.Π.Σ.Α.Α. – Υ. που αναφέρει (άρθρο 3) ότι Π.Ο.Α.Υ. είναι θαλάσσιες εκτάσεις εντός Π.Α.Υ., οργανωμένες κατά την έννοια του ν. 2742/1999, όπως ισχύει.
Άρα αυτές μόνο ως «λειτουργικά ανηκούσες» μπορεί να θεωρηθούν στην Π.Ο.Α.Υ., ενώ δεν μπορεί να είναι υπεύθυνος ο Φ.Δ. για τη λειτουργία εγκαταστάσεων που δεν είναι ιδιοκτησία του.
- Στο άρθρο 6 γίνεται μία εκτεταμένη αναφορά στην κείμενη νομοθεσία περιβάλλοντος που πέραν του ότι μπορεί να έχει κενά, δεν προσθέτει ή εξειδικεύει κάτι για την κάθε περίπτωση.
Επιπλέον όμως προβλέπονται υποχρεώσεις για τον Φ.Δ. για την εφαρμογή του σχεδίου και κατά τον σχεδιασμό των δραστηριοτήτων και έργων που στην πραγματικότητα αφορούν υποχρεώσεις των επιχειρήσεων / ιδιοκτητών μονάδων εντός της Π.Ο.Α.Υ. για την εκπλήρωση των όποιων, αλλά και για τον έλεγχο εφαρμογής / συμμόρφωσης δεν υπάρχει νομοθετική πρόβλεψη για τον Φ.Δ..
Επίσης, αναφέρεται ότι «Η υφιστάμενη κατάσταση θαλάσσιου περιβάλλοντος, όπως αποτυπώνεται στη Σ.Μ.Π.Ε. αποτελεί την «κατάσταση αναφοράς», αφού (και στο βαθμό που υπάρχουν μετρήσεις) αυτές δεν μπορεί να είναι αυτές οι οποίες προβλέπονται από την συσχέτιση με την χημική και οικολογική κατάσταση του Σ.Δ.Λ.Α.Π., ώστε να είναι συγκρίσιμα με όσα προβλέπονται στους πίνακες 2 και 3 της εγκυκλίου ΥΠΕΝ/ΔΙΠΑ/121634/7242 (εκδόθηκε μετέπειτα, την 20.12.2019).
- Στο άρθρο 7 που αφορά την υδρανάπαυση
(α) υπάρχει διαφοροποίηση ουσίας, καθώς αναφέρεται είτε μέγιστη συνολική μισθωμένη έκταση υδρανάπαυσης εντός ζώνης Π.Ο.Α.Υ., είτε υπάρχει διατύπωση περί «εντός μη μισθωμένων εκτάσεων των ζωνών παραγωγής» (σ.σ. δηλαδή δεν θα μισθώνονται;),
(β) υπάρχει νομοθετικό κενό πώς λειτουργεί η διαδικασία προσωρινής μετεγκατάστασης μονάδων για λόγους υδρανάπαυσης που πρέπει να ρυθμιστεί νομοθετικά από το ΥΠΑΑΤ. Σε καμμία περίπτωση δεν μπορεί να είναι θέμα που ρυθμίζεται από τον Εσωτερικό Κανονισμό Λειτουργίας μιας εταιρίας / Φ.Δ..
- Στο Πίνακα Α του Παραρτήματος οι αναφερόμενοι δείκτες υλοποίησης του σχεδίου είναι αόριστοι, αλλά κυρίως προσκρούουν στην έλλειψη (βάσει νομοθεσίας) δυνατότητας γνώσης στοιχείων ή ελέγχου από το Φ.Δ. των μονάδων, ορισμένες από τις οποίες είναι δυνατόν οι ιδιοκτήτες τους να μην είναι καν μέλη του.
- Ο Πίνακας Β του Παραρτήματος αποτελεί τον Πίνακα 3 του Παραρτήματος της εγκυκλίου ΥΠΕΝ/ΔΙΠΑ/121634/7242/20.12.2020, ο οποίος όμως, όπως έχει δομηθεί, συνάδει μόνο με τη λειτουργία μεμονωμένων μονάδων και όχι Π.Ο.Α.Υ., αφού όλες οι παράμετροι αφορούν μετρήσεις εντός μισθωμένων χώρων ή σε απόσταση 50 μ. από αυτούς.
Πρέπει να γίνει συνολική αναμόρφωση του πίνακα όσο αφορά τις Π.Ο.Α.Υ. με την ευκαιρία της δεύτερης αναθεώρησης των Σ.Δ.Λ.Α.Π. που βρίσκεται σε εξέλιξη και να υπάρξει σχετική πρωτοβουλία από το ΥΠΑΑΤ.
Πέραν των αναφερόμενων στα κείμενα των Π.Δ. υπάρχουν και θέματα που δεν περιλαμβάνονται, αλλά κρίνονται ουσιώδη για τη λειτουργία, όπως:
- Τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις του Φ.Δ. προς τις εταιρίες / ιδιοκτήτες των μονάδων που βρίσκονται εντός της ΠΟΑΥ, ανεξάρτητα αν μετέχουν στο Φ.Δ..
- Τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις των εταιριών / ιδιοκτητών των εγκατεστημένων εντός της ΠΟΑΥ μονάδων προς το Φ.Δ., ανεξάρτητα αν μετέχουν σε αυτόν.
- Ειδική αναφορά σε ενδεχόμενες κοινόχρηστες εγκαταστάσεις του Φ.Δ..
- Οικονομικοί πόροι Φ.Δ. και υποχρεώσεις εταιριών / ιδιοκτητών μονάδων (μέλη και μη μέλη Φ.Δ.).
- Εποπτεία του Φορέα Διαχείρισης από το Δημόσιο
- Απώλεια ιδιότητας του Φ.Δ.
Καθώς οι Φ.Δ. είναι εταιρίες που λειτουργούν σύμφωνα με το Εμπορικό Δίκαιο (Α.Ε., Ι.Κ.Ε.) πρέπει να παρακολουθείται ότι εξακολουθούν να έχουν την υπόστασή τους και δεν πτώχευσαν ή ανέστειλαν τη λειτουργία τους ως εταιρίες. Αλλά και αν μία τέτοια εταιρία που έχει ορισθεί ως Φ.Δ. αποφασίσει ότι δεν επιθυμεί να συνεχίσει το ρόλο αυτό, τι θα γίνεται; Παύει η ύπαρξη/λειτουργία της ΠΟΑΥ ή ακολουθείται διαδικασία επιλογής νέου Φ.Δ.; Προφανώς η ΠΟΑΥ πρέπει να εξακολουθεί να υπάρχει.
Κείμενο του Νίκου Αναγνόπουλου
Δημοσιεύθηκε στα ΑΛΙΕΥΤΙΚΑ ΝΕΑ - Τεύχος 472 - Ιανουάριος 2022
Χωροταξικός Σχεδιασμός Υδατοκαλλιεργειών
Με το άρθρο 73 παρ. 1 του ν. 4876/2021 (ΦΕΚ Α’ 251/23.12.2021) παρατάθηκε η προθεσμία για την ολοκλήρωση της διαδικασίας θεσμοθέτησης Π.Ο.Α.Υ. κατά ένα έτος, ήτοι μέχρι 4.11.2022.
Όταν η Ε.Ε. αποφάσισε να προχωρήσει τη συνέχιση του ΕΤΘΑ ως ΕΤΘΑΥ και για την περίοδο μέχρι το 2030, βασική κατεύθυνση για το νέο κανονισμό (τον 2021 /1139) ήταν ότι πρέπει να βασίζεται σε μια απλή δομή χωρίς προκαθορισμό μέτρων και λεπτομερών κανόνων επιλεξιμότητας σε επίπεδο Ένωσης με υπερβολικό περιοριστικό τρόπο (όπως ήταν ο 2014/508). Αντ’ αυτού ο τρέχων κανονισμός περιγράφει ευρείς ειδικούς στόχους σε κάθε προτεραιότητα και αφήνει στα Κράτη – Μέλη να καταρτίσουν το Πρόγραμμά τους υποδεικνύοντας τα κατάλληλα μέσα για την επίτευξη των στόχων.
Το υπό διαβούλευση σχέδιο Προγράμματος Αλ.Υ.Θ. 2021 – 2027 καταγράφει επαναλαμβάνοντας με κάθε λεπτομέρεια τους στόχους πολιτικής, τις προτεραιότητες, τους ειδικούς στόχους και τους ενδεικτικούς τύπους δράσεων που αναφέρει ο Κανονισμός καθώς και αποσπάσματα από άλλα Ενωσιακά έγγραφα χωρίς να υποδεικνύει τα αναγκαία για τη χώρα και τη συγκεκριμένη περίοδο μέσα με ιεράρχηση / προτεραιοποίηση και ποσοτικοποίηση αυτών. Επίσης, δεν υπάρχουν δείκτες εκροής και αποτελέσματος.
Κινείται στην παρουσίαση ενός ευρέως πλέγματος διαπιστώσεων και σχολίων χωρίς για κάθε ένα από τα κύρια προβλήματα της αλιείας, της υδατοκαλλιέργειας και της μεταποίησης και εμπορίας αυτών να προτείνει συγκεκριμένες δράσεις με σαφή χρονικό ορίζοντα και εκτίμηση προϋπολογισμού αυτών. Και τούτο βέβαια ως συνέπεια του ότι δεν παρουσιάζεται καμμία Στρατηγική για τους επί μέρους αυτούς τομείς.
Όσον αφορά τους επί μέρους τομείς σημειώνεται ενδεικτικά:
Για τη συλλεκτική αλιεία δεν γίνεται εξειδίκευση στόχων και δράσεων που να λαμβάνει υπόψη τη σημερινή κατάσταση του στόλου, τη διάρθρωση του αλιευτικού πληθυσμού και την κατάσταση των αποθεμάτων των ελληνικών θαλασσών. Έτσι πολλοί από τους ειδικούς στόχους που θέτει ο Κανονισμός είναι πρακτικά ανέφικτοι (π.χ. είσοδος νέων αλιέων με χορήγηση επιδότησης για πρώτη απόκτηση νέου αλιευτικού σκάφους, αντικατάσταση μηχανής). Αντίθετα δεν τίθενται ως προτεραιότητα η αντιμετώπιση της απώλειας εισοδήματος των ψαράδων από τα κυτώδη, τα δελφίνια και τα πουλιά με χορήγηση αποζημιώσεων καθώς και η νέα δυνατότητα κάλυψης δαπανών διαχείρισης συσκευών που αποβλέπουν στον έλεγχο (που με το νέο Κανονισμό ελέγχου θα επεκταθεί και στη ΜΠΑ) σύμφωνα με το άρθρο 22 του Κανονισμού.
- Στην υδατοκαλλιέργεια δεν εμβαθύνει / εξειδικεύει στην ανάγκη προώθησης των ΙΜΤΑ και RAS, στην ανάγκη οικονομικής στήριξης για την παρακολούθηση του περιβάλλοντος και εκτός προστατευόμενων περιοχών, αλλά εντός ΠΟΑΥ. Ενώ το ΠΕΣΣΑΥ παρουσιάζει συγκεκριμένους στόχους και δράσεις η σύνδεσή του με το σχέδιο Προγράμματος είναι ελλιπέστατη.
- Στη μεταποίηση αγνοείται (;) το γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία των προϊόντων αυτής είναι προέλευσης τρίτων χωρών με ελάχιστη αξιοποίηση προϊόντων ελληνικής συλλεκτικής αλιείας και υδατοκαλλιέργειας. Συνεπώς η στόχευση χρειάζεται ουσιαστική αναπροσαρμογή, άλλως η βιωσιμότητα των επιχειρήσεων που θα ενισχυθούν είναι επισφαλής. Κλαδική μελέτη για τον τομέα μεταποίησης αλιευμάτων είναι απόλυτα αναγκαία (η τελευταία έχει γίνει προ εικοσαετίας), αλλά δεν προτείνεται.
Άλλες παρατηρήσεις:
- Όσο αφορά τις αναγκαίες διοικητικές προσαρμογές δεν προτείνονται συγκεκριμένες δράσεις για την απλούστευση του καθεστώτος αδειοδότησης υδατοκαλλιεργειών, την ολοκλήρωση του χωροταξικού σχεδιασμού των υδατοκαλλιεργειών (με ή χωρίς ΠΟΑΥ) και ένταξής τους στο θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό, αλλά και για τον εκσυγχρονισμό της νομοθεσίας για την έκδοση αδειών αλιευτικών σκαφών καθώς και των κριτηρίων επαγγελματικότητας των αλιέων.
- Δεν γίνεται σαφές πώς εξειδικεύεται η προτιμησιακή μεταχείριση της Μικρής Παράκτιας Αλιείας, ούτε καν παρουσιάζεται το Ειδικό Σχέδιο για την ΜΠΑ της χώρας.
- Δεν υπάρχει καμμία αναφορά στη χρήση του InvestEU, ιδίως στον τομέα της μεταποίησης αλιευτικών προϊόντων, αφού στον τομέα αυτό δεν θα υπάρχουν άμεσες ενισχύσεις σε μη ΜΜΕ.
- Δεν γίνεται καμμία εξειδίκευση στην ένταση των οικονομικών ενισχύσεων στις Μεγάλες επιχειρήσεις υδατοκαλλιεργειών (που αποτελούν πλέον του 80% του τομέα) που με βάση τον Κανονισμό και το Παράρτημα ΙΙΙ αυτού μπορεί να ανέρχεται στο 50% του σχεδίου.
- Στο σχεδιασμό δεν φαίνεται να λαμβάνεται υπόψη η αναμενόμενη μη υλοποίηση μέχρι 31.12.2023 βασικών σχεδίων του τρέχοντος ΕΠΑΛΘ όπως αλιευτικά καταφύγια, δράσεις ελέγχου αλιείας (πρόγραμμα από ΥΠΝΝΠ) που αφ’ ενός μπορεί να γίνουν «γέφυρα» στο νέο, αλλά μπορεί να απομειώσουν τις διαθέσιμες πιστώσεις.
- Δεν γίνεται αντιληπτό αν θα δημιουργηθεί στα πλαίσια του Προγράμματος Ειδικό Ταμείο (αναφέρεται ότι «εξετάζεται» και «προβλέπεται») για την ΜΠΑ, την υδατοκαλλιέργεια και τη μεταποίηση.
Συμπερασματικά, στο σχέδιο και ειδικώτερα στην ανάλυση των τύπων δράσεων ανά ειδικό στόχο του Προγράμματος αναμασώνται όσα προηγουμένως έχουν αναλυθεί χωρίς ιεράρχηση, χρονοπροσδιορισμό και ποσοτικοποίηση.
Έτσι το πλεονέκτημα που έδωσε ο νέος Κανονισμός ώστε η Ελλάδα να διαμορφώσει χωρίς περιορισμούς και αγκυλώσεις ένα Εθνικό Πρόγραμμα στα πλαίσια του ΕΠΑΛΘΥ, με τη μη εξειδίκευσή του θα οδηγήσει σε απώλεια πόρων για ακόμη μια φορά, δεδομένου ότι και η απορροφητικότητα του τρέχοντος Προγράμματος βρίσκεται μόλις στο 30% και ο κίνδυνος μεγάλων απωλειών είναι πλέον ορατός.
Το υπό διαβούλευση σχέδιο πρέπει να συμπληρωθεί, αναμορφωθεί και επανατεθεί σε ουσιαστική διαβούλευση με τους εμπλεκόμενους φορείς.
ΝΙΚΟΣ ΑΝΑΓΝΟΠΟΥΛΟΣ
Πρόεδρος & Δ/νων Σύμβουλος
Δημοσιεύθηκε η ΚΥΑ υπ. αριθμό 543/130093/18.5.2021 (ΦΕΚ 2120 Β/21.5.2021) «Καθορισμός ειδικότερων θεμάτων σχετικά με τα παράβολα της παρ. 5 του άρθρου 20 του ν. 4282/2014 (Α’ 182)» σύμφωνα με την οποία για την υποβολή αιτήματος α) έγκρισης ίδρυσης μονάδας υδατοκαλλιέργειας, εντατικής ή ημιεντατικής μορφής, σε πλωτές ή χερσαίες εγκαταστάσεις και β) γνωστοποίησης ίδρυσης μονάδας υδατοκαλλιέργειας γλυκού νερού της παρ. 3 του άρθρου 22 του ν. 4282/2014, καταβάλλεται άπαξ από τον φορέα παράβολο, το ποσό του οποίου καθορίζεται ως εξής:
Για τη χορήγηση έγκρισης ίδρυσης μονάδας υδατοκαλλιέργειας
α) Πενήντα (50) ευρώ, για μίσθωση υδάτινης έκτασης μέχρι τριάντα (30) στρέμματα,
β) Εκατό (100) ευρώ, για μίσθωση υδάτινης έκτασης άνω των τριάντα (30) στρεμμάτων,
γ) Πενήντα (50) ευρώ, για μονάδα ιχθυοκαλλιέργειας ή ιχθυογεννητικό σταθμό ειδών γλυκού νερού σε χερσαίες εγκαταστάσεις.
δ) Εκατό (100) ευρώ, για ιχθυογεννητικό σταθμό ή μονάδα υδατοκαλλιέργειας θαλάσσιων ψαριών, σε χερσαίες εγκαταστάσεις.
Για την υποβολή γνωστοποίησης ίδρυσης μονάδας υδατοκαλλιέργειας γλυκού νερού
α) Εκατό (100) ευρώ, για υποβολή γνωστοποίησης ίδρυσης μονάδας ιχθυοκαλλιέργειας.
β) Εκατό πενήντα (150) ευρώ, για υποβολή γνωστοποίησης ίδρυσης μονάδας υδατοκαλλιέργειας άλλων ειδών, πλην των ψαριών, ή ειδών που υπόκεινται σε ειδικούς περιορισμούς, όπως είναι τα μη ενδημικά είδη και τα είδη που τελούν υπό καθεστώς προστασίας.
Τα ανωτέρω παράβολα εκδίδονται στο όνομα του φορέα της υδατοκαλλιέργειας ηλεκτρονικά, μετά από υποβολή σχετικού αιτήματος μέσω της ηλεκτρονικής υπηρεσίας του ηλεκτρονικού παραβόλου (e-Παράβολο) στη διαδικτυακή πύλη www.gsis.gr της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων Δημόσιας Διοίκησης του Υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης ή www.aade.gr της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων.
Το παράβολο για τη χορήγηση έγκρισης ίδρυσης, ο φορέας υδατοκαλλιέργειας πρέπει να καταθέσει το αποδεικτικό καταβολής του στην αρμόδια Διεύθυνση Αγροτικών Υποθέσεων της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης μαζί με την αίτηση χορήγησης έγκρισης για την ίδρυση μονάδας υδατοκαλλιέργειας.
Το παράβολο για τη γνωστοποίηση ίδρυσης, ο φορέας υδατοκαλλιέργειας πρέπει να καταβάλει πριν την υποβολή της γνωστοποίησης ίδρυσης, προκειμένου στη συνέχεια να συμπληρώσει το σχετικό πεδίο στη φόρμα της γνωστοποίησης ίδρυσης που υποβάλλει προς την αρμόδια Διεύθυνση Αγροτικών Υποθέσεων της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Ο φορέας υδατοκαλλιέργειας τηρεί το αποδεικτικό καταβολής του παραβόλου στην έδρα του μαζί με τα λοιπά δικαιολογητικά.
Επισημαίνεται ότι η υποχρέωση καταβολής παραβόλου ισχύει για τις περιπτώσεις χορήγησης έγκρισης ίδρυσης νέων μονάδων/μετεγκατάστασης σε νέα έκταση/επέκτασης μονάδων και όχι στις περιπτώσεις ανανέωσης ή τροποποίησης των εγκρίσεων (π.χ. αλλαγή φορέα, τροποποίηση ΑΕΠΟ κ.λπ.) και στις περιπτώσεις μεταβολών της γνωστοποίησης ίδρυσης.
EMODNET και υδατοκαλλιέργεια
Το EMODnet (European Marine Observation and Data Network) είναι μια πλατφόρμα που αναπτύχθηκε από την Ε.Ε. για να βοηθήσει τους χρήστες της θάλασσας, επαγγελματίες και πολίτες, δημόσιες αρχές και ερευνητές να έχουν την πληρέστερη εικόνα και πληροφορία για πολλές πτυχές του περιβάλλοντος, όπως βαθυμετρία, βιολογία, χημεία, γεωλογία, ανθρώπινες δραστηριότητες, φυσική, βιοποικιλότητα και οικοσυστήματα του πυθμένα.
Ένας από τους τομείς που έχουν απόλυτη και διαρκή ανάγκη για αξιόπιστα στοιχεία του θαλάσσιου περιβάλλοντος είναι η υδατοκαλλιέργεια.
Στα πλαίσια αυτά η Ε.Ε. δημιούργησε video για την προώθηση του EMODnet στους φορείς υδατοκαλλιεργειών. Στο video συμμετέχει και ο Πρόεδρος της APC s.a. Νίκος Αναγνόπουλος, που είναι μέλος της ομάδας ανάπτυξης του EMODnet, όσο αφορά τον κλάδο των υδατοκαλλιεργειών.
Δείτε το video, βάλτε στην καθημερινή λειτουργία της μονάδας σας το EMODnet.
https://www.emodnet.eu/en/video-emodnet-providing-open-data-supporting-aquaculture
Δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 44 Α/26.3.2021 ο ν. 4787, στο άρθρο 15 του οποίου αναφέρεται η τροποποίηση της παρ. 1α του άρθρου 14Α του ν. 2971/01 για παράταση της προθεσμίας υποβολής αίτησης αδειοδότησης παραχώρησης χρήσης υφιστάμενων άνευ άδειας ή καθ’ υπέρβαση αυτής κατασκευών και ορίζεται ως νέα η 23.4.2022.
Εφ’ όσον επιθυμείτε την τακτοποίηση τέτοιων κατασκευών για μονάδα σας, επικοινωνήστε μαζί μας.
Δημοσιεύθηκε ο ν. 4796 στο ΦΕΚ 63 Α/17.03.2021 με διάταξη του οποίου (άρθρο 90) δίνεται παράταση της προθεσμίας των επιτρεπτών επεμβάσεων σε δασικές εκτάσεις της παρ. 7 του άρθρου 52 του Ν. 4280/2014.
Σύμφωνα με αυτό, η περαίωση της διαδικασίας ένταξης στο πλαίσιο των επιτρεπτών επεμβάσεων σε δασικού χαρακτήρα εκτάσεις, μπορεί να γίνει μέχρι την 31η.12.2022. Η ανωτέρω προθεσμία αφορά και την παρ. 4 του άρθρου 58 του ν. 998/1979 (Α’ 289), εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις της.
Εφ’ όσον επιθυμείτε την τακτοποίηση τέτοιων υποθέσεων για μονάδα σας, επικοινωνήστε μαζί μας.
Η APC s.a ολοκλήρωσε τη σύνταξη του Π.Ε.Σ.Σ.Α.Υ. της χώρας για τη νέα προγραμματική περίοδο 2021 – 2027, το οποίο παραλήφθηκε από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.
Το Σχέδιο αυτό περιλαμβάνει το σύνολο των δράσεων και παρεμβάσεων για την αειφόρο ανάπτυξη του κλάδου των υδατοκαλλιεργειών και αποτελεί βάση για τις χρηματοδοτήσεις του κλάδου στο Ε.Π.ΑΛ.Θ.Υ. 2021 – 2027 που θα εφαρμοσθεί.
Σύντομα θα δοθεί σε δημόσια διαβούλευση.
Η APC s.a θα συνεργαστεί με το Πανεπιστήμιο Πατρών σε πρόγραμμα για την εμπορική αξιοποίηση του στρειδόκτενου (κοινή ονομασία τηγανάκι) με τη δημιουργία μεταποιημένων προϊόντων υψηλής προστιθέμενης αξίας.
Συγκεκριμένα, θα συμμετέχει στην κοινωνική και οικονομοτεχνική προσέγγιση του έργου και τις δράσεις δημοσιοποίησης και διάχυσης των αποτελεσμάτων του έργου.
Υδατοκαλλιέργειες: Λεφτά υπάρχουν αλλά....
Στη χώρα μας σχεδόν κάθε κυβέρνηση θέλει να κάνει μία νέα αρχή, να δείξει ότι εν πολλοίς παρέλαβε «χάος», να δώσει το σήμα εκκίνησης για ένα όραμα. Έτσι, για να μη σκεφτεί κανείς ότι υπάρχει συνέχεια του κράτους, να διαφυλάξει την «καθαρότητα», αλλά και να μην την συγκρίνουν.
Το τελευταίο αφήγημα αποτέλεσε αναμφίβολα το πολυδιαφημισμένο «Σχέδιο Ανάπτυξης για την Ελληνική οικονομία», κοινώς η «Έκθεση Πισσαρίδη».
Προφανώς δεν θα περνούσε από το μυαλό μου να αμφισβητήσω την προσωπικότητα αυτή, ούτε τις προθέσεις αυτού και της επιτροπής του. Όμως, παρακολουθώντας για δεκαετίες ένα από τους πλέον δυναμικούς και αναπτυσσόμενους στη χώρα μας κλάδους του πρωτογενούς τομέα, την υδατοκαλλιέργεια, μπήκα στη βάσανο να εμβαθύνω στα κεφάλαια του αγροδιατροφικού τομέα και την χωροταξία, ώστε να έχω μια συνολική θεώρηση της εικόνας, των προτάσεων και πολιτικών που προβάλλονται για ένα κλάδο που μέχρι σήμερα, εθνικοί και διεθνείς φορείς και ειδικοί, θεωρούν ότι διαθέτει συγκριτικά πλεονεκτήματα και αποτελεί ένα «ανατέλλοντα αστέρα» σύμφωνα με την έκθεση McKinsey (2012).
Προς έκπληξη μου διαπίστωσα ότι απλά δεν υπάρχει. Ο τομέας της αγροδιατροφής περιορίζεται σε προϊόντα όπως οι ελιές, τα σταφύλια, τα όσπρια, τα εσπεριδοειδή!
Ούτε το γεγονός ότι τα προϊόντα της αποτελούν το δεύτερο σε εξαγωγές κλάδο του πρωτογενούς τομέα, ούτε η θέση της ελληνικής υδατοκαλλιέργειας στις πρώτες θέσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ούτε οι ιδιαίτερα ευνοϊκές συνθήκες (περιβαλλοντικές και χωροταξικές) περαιτέρω ανάπτυξης, αποτέλεσαν ερέθισμα στην επιτροπή για να την περιλάβει στους κλάδους με προοπτικές ανάπτυξης. Όσο αφορά το χωροταξικό σχεδιασμό, φαίνεται ότι κανείς τους δεν άκουσε για το θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό, τη γαλάζια οικονομία, τις πολιτικές για τη διακυβέρνηση των θαλασσών που αποτελούν και θα αποτελέσουν κύριες πολιτικές όχι μόνο σε Ενωσιακό, αλλά και παγκόσμιο επίπεδο.
Καμία αναφορά στην Κοινή Αλιευτική Πολιτική της ΕΕ και τους άξονες και επιμέρους δράσεις αυτής για αειφόρο ανάπτυξη των υδατοκαλλιεργειών.
Συνειδητές επιλογές ή άγνοια;
Περνώντας σε ένα άλλο επίπεδο, πιο βραχυπρόθεσμο, είναι χρήσιμο να αξιολογήσουμε την πορεία του κλάδου αυτού και τη στήριξη που παρέχεται μέσω του Επιχειρησιακού Προγράμματος Αλιείας και Θάλασσας 2014-2020.
Για μια ακόμα φορά το Πρόγραμμα αυτό φιγουράρει στην τελευταία θέση των Περιφερειακών και Τομεακών Προγραμμάτων του ΕΣΠΑ με απορρόφηση που φτάνει μόλις στο 26% στα τέλη του 2020, τελευταίο τυπικά έτος και έχοντας ήδη απώλειες 7 εκατ. Ευρώ το 2019 σύμφωνα με τον κανόνα ν+3 (αλήθεια πόσες είναι οι απώλειές του 2020; Κάτι ακούγεται για διψήφιο αυτή τη φορά νούμερο). Παράλληλα μόνο 23 από τα 42 μέτρα του Προγράμματος έχουν προκηρυχθεί, εν πολλοίς «κλασσικά» χωρίς τόλμη και προσέγγιση των σύγχρονων προβλημάτων.
Και όλα αυτά σε μια κρίσιμη στιγμή που πριν λίγες μέρες άρχισε η νέα Προγραμματική Περίοδος 2021-2027. Σε αντίθεση με το Π.Α.Α. που έχει διαμορφώσει ένα Εθνικό Πλαίσιο Ανάπτυξης για τη Γεωργία, μπορεί να παρουσιάσει κάποιος ένα πρώτο (έστω και συνοπτικό) σχέδιο για τον Τομέα της Αλιείας – Υδατοκαλλιεργειών; Να σημειωθεί ότι το νέο Ε.Π.ΑΛ.Θ.Υ. θα έχει τις ίδιες σχεδόν πιστώσεις με το προηγούμενο.
Παράλληλα τρέχουν οι προθεσμίες για την υλοποίηση του Ταμείου Ανάκαμψης του τρίτου πυλώνα (για την περίοδο 2021-2025) στήριξης – μεταξύ άλλων – του κλάδου των υδατοκαλλιεργειών. Στο σχέδιο πρότασης της Ελληνικής κυβέρνησης περιλαμβάνονται 8 δράσεις για την υδατοκαλλιέργεια που στη συντριπτική τους πλειοψηφία φαίνεται ότι θα μπορούσαν να είναι συμπληρωματικές σε υπάρχουσες δράσεις του ΕΠΑλΘ, αλλά που κανείς δεν γνωρίζει τί περιλαμβάνουν καθώς καμία δημόσια διαβούλευση δεν έγινε.
Έτσι σε μια κομβική στιγμή για τον κλάδο των υδατοκαλλιεργειών στον οποίο ολοκληρώνεται η αναδιοργάνωση των επιχειρήσεων, εντείνεται ο ανταγωνισμός και πολλαπλές πολιτικές και χρηματοδοτικά εργαλεία βρίσκονται σε εξέλιξη, παρουσιάζεται μία πλήρης έλλειψη αρθρωμένης πολιτικής που θα επιτρέψει την ανάδειξη του κλάδου αυτού σε πυλώνα ανάπτυξης της χώρας. Ταυτόχρονα η βραδυφλεγής βόμβα από τη μη ολοκλήρωση του χωροταξικού σχεδιασμού είναι έτοιμη να εκραγεί.
Οι προκλήσεις για την πολιτική ηγεσία του ΥΠΑΑΤ, τις υπηρεσίες και τους επιχειρηματίες του κλάδου είναι πολλές.
Λεφτά υπάρχουν, αλλά πρέπει τώρα συγκροτημένα να διαμορφωθεί ένα πολυετές στρατηγικό σχέδιο για τις υδατοκαλλιέργειες που θα εδραιώνει τον κλάδο αυτό της ελληνικής οικονομίας στην πρωτοπορία της Ευρώπης.
Σε διαφορετική περίπτωση η κατάρρευση θα είναι εκκωφαντική.
Η άμεση ενεργοποίηση του Εθνικού Συμβουλίου Υδατοκαλλιεργειών θα μπορούσε να είναι η απαρχή για την επανεκκίνηση της ελληνικής υδατοκαλλιέργειας.
Άρθρο του Νίκου Αναγνόπουλου
About Us
Η APC sa είναι εταιρεία συμβούλων με έδρα την Αθήνα, η οποία ασχολείται με παροχή υπηρεσιών για αναπτυξιακό και χωροταξικό σχεδιασμό, περιβαλλοντικά θέματα , εκπόνηση επενδυτικών μελετών και προγραμμάτων καθώς και σχεδιασμό, διαχείριση και αξιολόγηση Εθνικών και Ενωσιακών προγραμμάτων.
Η APC sa έχει ιδιαίτερη εξειδίκευση στους τομείς της αλιείας και υδατοκαλλιέργειας, την αγροτική και περιφερειακή ανάπτυξη , καθώς και στο υδάτινο περιβάλλον.
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
Σόλωνος 14,
Αθήνα, 10673
+30 210 32 29 303
+30 210 32 29 340
+30 210 32 29 304
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.